Mark Lanegan (° 25/11/1964 - Ellensburg / Washington - USA) begon zijn carrière als zanger van Screaming Trees die begin de jaren '90 samen met o.a. Nirvana en Pearl Jam één van de boegbeelden waren van de grunge. Na zijn vertrek uit Screaming Trees ging hij met vele andere muzikanten of groepen samenwerken. Zo waren er gesmaakte platen samen met Isobel Campbell en Greg Dulli (als The Gutter Twins). Ook was hij gastvocalist op platen van Queens of the Stone Age en Soulsavers. Mark is een graag geziene gast in onze contreien en treedt hier bijna jaarlijks op. Vanavond is De Warande het eerste concert op Belgische bodem, Hasselt en Roeselare komen de volgende dagen aan bod. De tour staat vooral in het teken van het dit jaar verschenen “Somebody's Knocking”, een vrij opgewekt album naar Lanegan-normen.

Voor het aan de Mark Lanegan Band is mag The Membranes de zaal in stemming brengen. The Membranes is een punk/postpunkgroep die in 1979 werd opgericht in Blackpool (Groot-Brittannië). De groep rond zanger/bassist John Robb splitte in 1990 maar kwam in 2009 terug samen op vraag van My Bloody Valentine die de groep uitnodigde op het door hen gecureerde All Tomorrow Parties. Sinds de groep terug actief is heeft ze al enkele platen uitgebracht, dit jaar verscheen “What Nature Gives … Nature Takes Away”. John Robb blijkt een energieke frontman die bijna alle aandacht naar zich toezuigt. Hij bespeelt het publiek meesterlijk en krijgt zo respons van de aanwezigen. De muziek is stevige punk tot postpunk, de twee gitaristen en de drummer kwijten zich prima van hun taak maar het is vooral de basgitaar van John die heel bepalend is in het groepsgeluid. Een opvallende verschijning is de toetseniste die voor de elektronische geluiden zorgt, zij speelt volledig gesluierd haar set en weet met haar zwoele dansbewegingen ook de aandacht te trekken. John Robb neemt vooral de zang voor zijn rekening, af en toe aangevuld door het vrouwelijke groepslid. Het is in ieder geval een amusante muzikale trip die we voorgeschoteld krijgen.

Setlist : The Universe Explodes Into A Billion Photons Of Pure White Light / Dark Energy / Deep In The Forest Where The Memories Linger / Black Is The Colour / In The Graveyard / Myths And Legends

De Mark Lanegan Band bestaat naast Mark uit gitarist Jeff Fielder en de Belgische connectie met drummer Christophe Claeys, basssist Fred 'Lyenn' Jacques en gitarist/toetsenist Aldo Struyf (Mark Lanegans brother). Intro “Knuckles” gaat rimpeloos over in “Disbelief Suspension” en het blijkt meteen dat de gruizige bariton van Mark heel prominent vooraan in de mix zit. Zijn stem klinkt ongemeen krachtig en blijft de bepalende factor in zijn muziek. Het podium is spaarzaam verlicht en dit past wel bij het dreigende, verpletterende geluid van de muziek. Ze doen een ruime greep uit Lanegans repertoire maar niet verrassend komt de hoofdmoot met zeven nummers uit zijn laatste worp. Het valt op dat de disco invloeden die op zijn laatste plaat rijkelijk aanwezig zijn, live (gelukkig) veel minder aan bod komen. Het is een portie stevige rock die we geserveerd krijgen en naast Marks stem zijn het vooral de gitaarcapriolen van Jeff Fielder die de aandacht opeisen. Zo weet hij “Bleeding Muddy Water” te voorzien van een werkelijke fantastische gitaarpartij. Er zijn weinig rustpunten is de set, eigenlijk is “Deepest Shade” (cover van The Twilight Singers) ongeveer het enige. De op band staande elektronische geluiden zoals in “Dark Disco Jag” zorgen ervoor dat er toch wel variatie in de set zit. Mark is zoals gewoonlijk niet veel van zeggen, veel meer als een “thank you” komt er niet uit. Hij stelt wel twee keer zijn prima band voor. Het is duidelijk dat de muzikanten goed op elkaar zijn ingespeeld (ze zijn al van oktober op tournee).

Naast de greep uit zijn eigen werk brengt hij in de bissen een aantal covers waaronder Isobel Campbells “Why Does My Head Hurt So?” en de Queens of the Stone Age song “Hangin' Tree”. Tot vreugde van de oude fans grijpt hij met “Gospel Plow” (“Dust” - 1996) terug naar zijn Screaming Trees periode. Op anderhalf uur brengen ze 21 songs. Er is nog geen sleet op de stem van Mark, deze klinkt krachtiger dan ooit. De sound staat als een huis, de songs zijn van een hoogstaand niveau. Ik denk dat er weinig valt aan te merken op dit prima concert.

Lou van Bergen

Setlist : Knuckles / Disbelief Suspension / Nocturne / Hit The City / Stitch It Up / Burning Jacob's Ladder / Night Flight To Kabul / Beehive / Bleeding Muddy Water / Deepest Shade / Ode To Sad Disco / Gazing From The Shore / Penthouse High / One Hundred Days / Dark Disco Jag / Name And Number / Death Trip To Tulsa // Why Does My Head Hurt So? / Gospel Plow / Hangin' Tree / The Killing Season

Foto's © JiVe